top of page

Durf je te leunen in momenten van je niet comfortabel voelen?

Foto van schrijver: Mickey Scherer Mickey Scherer

Bijgewerkt op: 25 feb 2020

Deze keer start ik met een managementteam de sessie met het lied ‘Ken je mij’ van Trijntje Oosterhuis. Dat geeft direct een iets oncomfortabele sfeer. “Verschrikkelijk”, verzucht er een als het lied is afgelopen. “Prachtig”, zegt de ander.


Betekenisvol organiseren vraagt 'lean into discomfort'

Mag het je ontroeren, mag je weerstand voelen?


Dit lied is voor mij een brug naar de leiderschapsthema’s in een organisatie en in dit geval een managementteam:

1. Kunnen we als leiders in momenten van ‘niet comfortabel voelen’ ontspannen en bij onszelf blijven? Open, zonder direct oordeel om echt te luisteren?

2. Kunnen we daar in het verhaal en de betekenis achter het verhaal horen? Of ervaren we zelf enkel de weerstand, de vluchtneiging of juist om hard te gaan lachen en grappen te maken?


Waarom je dat zou moeten willen kunnen?

Om de gesprekken en interactie met de mensen die ertoe doen in je organisatie aan te gaan. Dat is niet altijd gemakkelijk of 'dat doen we even'.


Om de vraag te stellen moet je kunnen leunen in 'discomfort':

Wat kennen we in de organisatie echt? Verstaan we goed wat zo betekenisvol is, dat je het nooit weg moet organiseren? Wat is oud en wat is nieuw? Wat mogen we meenemen, waar stoppen we mee en wat willen we meer ontwikkelen?


‘Je hoort van mij niet wat je hoort’

Als je naar dit lied luistert met de betekenis erachter, weet je dat het niet een ‘plat’ liefdesliedje is. Het is een lied dat een vader (Huub) voor zijn dochter (Trijntje) heeft geschreven. En het gaat niet eens alleen om zijn dochter. Het gaat om het vertrouwen in iets boven hemzelf uit: god, de Ene of hoe je het ook wilt noemen. En dat vertrouwen en die betekenis wil hij haar meegeven. De tekst is gebaseerd op Psalm 139. En de rode draad is: je wordt gekend.

Huub Oosterhuis schrijft daarover: "...alleen Hij kan het van mij hebben als ik geen licht geef, niet warm ben, als ik niet mooi ben en er geen bron ontspringt in mijn diepte. Nee, waar ik tegen een ander mens kan zeggen ‘je ziet aan mij niet wat je ziet’, daar weet ik mij wel ten diepste gekend door de Ene. En dat geeft veiligheid. Ik mag onzeker zijn en kanten hebben waar ik zelf van schrik. Hij, de Ene, mag ze kennen en Hij zal mij troosten en bemoedigen. Bij Hem durf ik ze hardop te benoemen. En soms reflecteert een bijzonder mens, een naaste, iets van dat goddelijke verstaan van wie ik ben en is in staat iets te bieden van die veiligheid. Dat is een genade."


Die betekenisvolheid en dat genadevolle wens ik ons allemaal toe in 2020. Wie je ook bent en wat je ook doet.

Goede dagen!


Mickey Scherer



102 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


Foto mick 2.jpg
logo nobco emcc[2305843009423606562].jpg
  • LinkedIn - Black Circle

Contact@commicksense.nl

KvK 67604110

BTW ID 001994226B46

Privacy beleid Commick Sense

Algemene voorwaarden

Commick Sense is aangesloten bij de Nederlandse Orde voor Beroepscoaches en de European Mentoring & Coaching Counsil (EMCC Netherlands). Ik werk volgens de Internationale Ethische Code. Deze is opvraagbaar.

© 2023 Commick Sense.

bottom of page